Kurban… Kelime olarak “yakınlaşmak” anlamına gelir. Kime? Elbette Allah’a… Ama sadece O’na değil; insanın, kendine, ailesine, komşusuna ve ötekileştirdiği herkese doğru bir yakınlaşmadır bu. Kurban kesmek, yalnızca bir hayvanın boğazlanması değil, benliğimizdeki bencilliğin, kibirin ve dünya sevgisinin kurban edilmesidir esasen.

Kurban Bayramı, Hz. İbrahim’in teslimiyetini, Hz. İsmail’in tevekkülünü hatırlatır bizlere. Bir evlat, Rabbin emrine gönül rızasıyla boyun eğerken,  bir baba da en sevdiklerinden vazgeçmeye hazırdır. İşte bu sahne, insanlık tarihinin en büyük imtihan tablolarından biridir. Ve her Kurban Bayramı’nda, o sahne yeniden canlanır yüreklerimizde.

Bugün de sorulmalı: Biz neyimizi kurban ediyoruz?
Zamanımızı mı, sevgimizi mi, önyargılarımızı mı, yoksa yıllardır görmezden geldiğimiz sorumluluklarımızı mı? Kurban Bayramı, sadece kesilen kurbanın yoksullara dağıtıldığı bir gün değil; aslında kalbimizin en kuytu köşelerine doğru yapılan bir inanç seferidir.

Gelin bu bayram, bir kapıyı çalıp hâl hatır soralım. Gönlü kırık birini arayıp “Bayramın mübarek olsun” diyelim. Küslükleri bir yana bırakıp barışı kuralım. Çünkü bayram, sadece sofralarda değil; yüreklerde de paylaşılmalıdır.

Ve unutmayalım: Bayramlar, çocukların gözünde ışık, yaşlıların dilinde dua, toplumun ruhunda umut demektir. Her kurban, bir adanmışlık; her paylaşım, bir şükürdür.

Bu bayramda bir kez daha idrak edelim ki, kurban, Allah’a yakınlaşma vesilesidir ama kaçınılmaz şekilde insanla insanı da birbirine yaklaştıran bir köprüdür. O köprüyü sağlam tutmak, hepimizin vazifesidir.

Kurban Bayramınız mübarek olsun. Bayramın hayrı ve bereketi üzerimize olsun. Sevgiyle, huzurla ve güzelliklerle kalın.

Saygılarımla,
Prof. Dr. O. Ayhan ERDEM
aerdem@gazeteankara.com.tr
Gazi Üniversitesi Öğretim Üyesi
Gazete Ankara DHP Köşe Yazarı