YZ’nin sunduğu en büyük avantajlardan biri, kişiye özel öğrenme imkânı sağlamasıdır. Geleneksel eğitim sistemlerinde her öğrenci aynı yöntemlerle öğrenmek zorunda kalırken, YZ sayesinde bireylerin ihtiyaçlarına göre uyarlanmış eğitim materyalleri sunulabilmektedir. Özellikle sayısal olarak çok fazla öğrenci kitlelerine sahip üniversitelerde, bu tür teknolojiler öğrenme süreçlerini daha verimli hale getirebilir. Örneğin, YZ destekli öğretim asistanları, öğrencilere özel geri bildirimler vererek eksik oldukları konularda gelişmelerini sağlayabilir.

Bunun yanı sıra, YZ üniversitelerde idari işlerin de daha hızlı ve hatasız bir şekilde yürütülmesine yardımcı olabilir. Öğrenci kayıtları, sınav değerlendirmeleri ve akademik danışmanlık gibi süreçlerde YZ sistemlerinin kullanımı, hem akademisyenlerin hem de öğrencilerin zaman kazanmasını sağlayabilir. Böylece öğretim üyeleri, bilim, araştırma ve eğitim süreçlerine daha fazla odaklanma fırsatı yakalayabilir.

Ancak YZ’nin yükseköğretimde kullanımının bazı olumsuz yönleri de göz ardı edilmemelidir. Öncelikle, akademik dürüstlük konusunda ciddi endişeler bulunmaktadır. Yapay Zeka destekli yazılımlar, öğrencilerin ödevlerini veya tezlerini otomatik olarak oluşturmasına olanak sağlarken diğer yandan kendi düşünme ve araştırma yeteneklerini geliştirmelerini engelleyerek eğitim kalitesini düşürebilir. Eğitim aşamasında bu durumun getireceği sorunlar anında ortaya çıkmayacağı için gelecekte büyük hezeyanlara dönüşebilir. Bu nedenle Üniversiteler, bu tür etik sorunları önlemek için yeni denetim yöntemleri geliştirmek zorunda kalacaktır.

Bir diğer önemli konu ise, YZ’nin eğitimde insan etkileşimini azaltma ihtimalidir. Öğrenciler ve öğretim üyeleri arasındaki yüz yüze etkileşim, akademik gelişim için büyük önem taşır. YZ’nin yerli veya yersiz olarak aşırı kullanımı, bu doğal öğrenme sürecini zayıflatabilir ve eğitimi yalnızca mekanik bir bilgi aktarımına indirgeme riski taşıyabilir.

İlave olarak YZ sistemlerinin geliştirilmesi ve uygulanması yüksek maliyetler gerektirir. Özellikle ekonomik açıdan dezavantajlı üniversiteler, bu teknolojilere erişmekte zorlanabilir. Böyle bir durumda, eğitimdeki sayısal uçurum daha da büyüyebilir ve fırsat eşitsizliği derinleşebilir.

Sonuç olarak, YZ’nin yükseköğretime entegrasyonu hem büyük fırsatlar hem de önemli riskler barındırıyor. Üniversiteler, bu teknolojinin sunduğu imkânları değerlendirirken etik, pedagojik ve ekonomik boyutları göz önünde bulundurmalıdır. Yapay Zeka, bilinçli ve kontrollü bir şekilde kullanıldığında yükseköğretimde kaliteyi artırabilir; ancak denetimsiz bir uygulama, eğitimin doğasına zarar verebilir. Bu nedenle, hem öğrencilerin hem de akademisyenlerin YZ’nin potansiyelinden en iyi şekilde yararlanabileceği dengeli bir model oluşturulması gerekiyor.

Üretken Yapay Zeka, eğitim alanında devrim yaratma potansiyeline sahip olsa da hem önemli faydaları hem de riskleri beraberinde getirir. Üretken yapay zekânın eğitimde kullanılması, doğru ve dengeli bir yöntemler kullanıldığında çok büyük faydalar sağlayabilir. Diğer yandan Yapay Zekanın günümüzde gelişimi hızlı bir şekilde devam etmektedir. Ancak Yapay Zekâ sistemleri her zaman doğru ya da eksiksiz içerik üretemeyebilir. Bu durumlarda yanlış veya yanıltıcı bilgilerin öğrenciler tarafından öğrenilmesi, eğitim sürecine zarar verebilir ve temel bilgileri henüz kazanamamış öğrencilerin kişisel gelişmelerinde de büyük engeller oluşturabilir.

Ancak teknolojinin getirdiği risklerin farkında olarak, etik kurallar, doğruluk denetimleri, veri güvenliği ve öğrencilerin bağımsız düşünme yeteneklerinin korunmasına yönelik stratejiler geliştirildiğinde çok olumlu sonuçlar alınacaktır. Bu nedenle eğitim kurumları, öğretmenler ve öğrenciler arasında sağlanacak iletişim ve bilinçli kullanımlar, bu teknolojinin potansiyelinden en iyi şekilde yararlanmayı mümkün kılacaktır.

"Türkiye’nin Kalbi, Ankara’nın Sesi" olan Dijital Haber Portalı https://www.gazeteankara.com.tr